In het verleden ben ik bij veel projecten betrokken geweest in organisaties waar het vertrouwen zoek was, waar het ziekteverzuim hoog was en waar de prestaties onder de maat waren. Iets wat in veel organisaties en projecten blijkt voor te komen.
Steeds dezelfde onderdelen
Intuïtief gebruikte ik steeds dezelfde 4 onderdelen om passie en bezieling op de werkvloer terug te brengen:
- Visie => ik koppelde het doel van de organisatie/onderdeel aan een hoger doel. Waarom en voor wie doen we het eigenlijk.
- Overzicht => ik zorgde voor overzicht, zodat iedereen wist wat er van hem/haar werd verwacht.
- Mens centraal => ik stelde de medewerker en de onderlinge relatie centraal. We waren met z’n allen verantwoordelijk voor een goed eindresultaat. We hadden alleen verschillende rollen.
- Stimuleren van persoonlijk leiderschap => ik gaf de vakinhoudelijke mensen het vertrouwen, de verantwoordelijkheid en de middelen om hun werkzaamheden goed te kunnen uitvoeren.
Het resultaat van deze benadering was dat het ziekteverzuim terugliep, dat het vertrouwen op de werkvloer terugkeerde en dat de kwaliteit en snelheid van de dienstverlening omhoog ging.
Naar bewust bekwaam
Mijn hele volwassen leven heb ik allerlei boeken en theorieën over management en organisatie gelezen en bestudeerd en ik ben daar nooit een combinatie van de eerder genoemde onderdelen in deze boeken tegengekomen. Op de een of andere manier ontbrak er dus steeds iets. Iets wat volgens mij een belangrijke reden is waarom de resultaten van veel projecten, ondanks de goede bedoelingen van veel mensen en de inzet van professionals, zo bedroevend zijn.
Het integrale gedachtegoed van Ken Wilber
In 2009 stuitte ik op het integrale gedachtegoed van Ken Wilber. Een allesomvattende theorie van bewustzijn waarin alles wat beweegt met elkaar wordt samengebracht. En toen dacht ik: “Wat voor mensen kan, dat kan ook voor organisaties”.
Aan de hand van het integrale gedachtegoed en zijn AQAL[1] framework ben ik de bedrijfskundige theorieën gaan koppelen aan inzichten uit verschillende andere invalshoeken, zoals: systeemtheorie, waardenmanagement en psychologie. Naast de theorie ben ik, middels een aantal intensieve trainingen, mijn bewustzijn op persoonlijk vlak gaan ontwikkelen.
De sleutel zit in de mens zelf
Ik ben tot de conclusie gekomen dat de sleutel in de mens zelf zit. Door de mens als vertrekpunt te nemen en de organisatie als levend te beschouwen kwamen organisatievraagstukken in een ander perspectief te staan. En toen kon ik mijn ideeën en ervaringen gaan integreren. Sterker nog, datgene wat ik intuïtief al jaren deed kon ik nu bewust gaan toepassen. En als het bewust is gemaakt dan kan het ook met anderen worden gedeeld.
[1] AQAL staat voor All Quadrants, All Levels, All Lines, All States en All Types