We kennen het allemaal: de inrichting van nieuwe processen verloopt niet vlekkeloos; het nieuwe IT systeem werd later uitgerold en gaf eigenlijk geen meerwaarde ten opzichte van het oude; de fusie leverde twee kampen op die nu, jaren na dato nog steeds met elkaar overhoop liggen; het afstoten van de afdeling naar een ‘shared service center’ leverde alles behalve service op en leidt tot grote ergernis en verhoogde verborgen proceskosten  en ga zo maar door….

En de cijfers die liegen er niet om:

  • 40% van alle reorganisaties in Nederland mislukt (publicatie op NU, vanuit een onderzoek van Logica 2008)
  • 70% van alle re- engeeringsprojecten mislukt (Burtonshaw-Gun)
  • Slecht functionerende medewerkers kosten Nederland ongeveer 7 miljard euro per jaar (SHL)
  • 60 tot 80% van alle ziekteverzuim heeft niets te maken met ziekte, maar met demotivatie, gebrek aan plezier en innerlijke betrokkenheid (NRC)
  • 66% van managers denkt dat ze weten wat de behoeften van hun medewerkers zijn, terwijl slechts 31% medewerkers vindt dat hun bazen hen kunnen motiveren (Bureau Interview NSS)

En dan hebben we het nog niet eens over de ICT projecten en programma’s. Enkele voorbeelden hiervan:

  • 51 % van Enterprise Resource Planning (ERP) implementaties wordt achteraf als onsuccesvol beschouwd (Robbins – Gioia survey; The Conference Board Survey)
  • meer dan 60 % van de IT projecten slaagt niet (KPMG survey; the OASIG study; the CHAOS report; Standish Group)
  • 52 % van de projecten kost meer dan 189 % van hun budget (the CHAOS report; Standish Group)

Dit laatste betekent dat voor de Nederlandse overheid alleen al de grootste projecten, zoals vermeld op de grootschalige projectenlijst (de 73 grootste projecten met een ICT-component met een geraamde omvang van 5841 miljoen euro, waarvan 4175 miljoen aan ICT-kosten) een overschrijding zouden hebben van 3,7 miljard Euro. De Rabobank, wiens portfolio op enig moment uit 40 programma’s bestond met daarin meer dan 250 ICT- projecten en een totale omvang daarvan van 220 miljoen, zou volgens deze statistiek 195,8 miljoen in de overschrijding kwijt zijn.

De mensfactor draagt ook zo haar steentje bij aan de kosten van werken in Nederland. Het aan ongemotiveerde medewerkers gerelateerde verlies wordt, op basis van onderzoeken voor Nederland geschat op 15 miljard euro per jaar.

Kortom:

  • Organisatieveranderingen slagen zelden
  • Projecten kosten een veelvoud en zijn geen garantie voor de creatie van de randvoorwaarden en middelen voor mensen om te veranderen;
  • Mensen zelf worden onvoldoende betrokken, begeleid en benut in hun vermogens om slagen mogelijk te maken.

Alle instrumenten, methoden en modellen ten spijt, die ons de afgelopen jaren steeds hebben moet redden van een dergelijke berg aan bovenstaande statistieken; we zijn er nog niet in geslaagd.

Zijn we dan niet goed bezig? Jawel, met het inzicht wat we hebben doen we het wel goed, maar we missen steeds elementen… We kijken wel naar de juiste elementen, maar nooit volledig. Of de projecten kloppen niet, of de mensen, of de verandering zelf komt op het verkeerde moment, of het management communiceert niet, etc. het is altijd of –of… Wordt het niet eens tijd voor EN?!!

Dit vereist echter wel een andere kijk; een andere bril zogezegd. Een bril waarbij alle factoren van mens en organisatie ontwikkeling meegenomen worden en gewogen om tot een evenwichtig DNA van de organisatie te komen.

There is nothing more difficult to take hand, more perilous to conduct, or more uncertain in its success, than to take the lead in the introduction of a new order of things. Because the innovator has for enemies all those who have done well under the old conditions, and lukewarm defenders in those who may do well under the new.                            Niccolo Machiavelli